Θα ήθελα να επαναλάβω αυτό που επανειλημμένα έχω πει : ν' αφήσουν την δικαστική εξουσία να επιτελέσει το έργο της και να σταματήσει η όποια πολιτική ή επαγγελματική εκμετάλλευσή της. Τα Ραδιοτηλεοπτικά λαϊκά παραδικαστήρια δεν προάγουν τον νομικό πολιτισμό και το δίκαιο, όταν γίνεται υπέρβαση των ορίων της κριτικής, μάλιστα όταν επιδιώκεται πολιτικό όφελος ή το κέρδος της τηλεθέασης, παραπλανώντας την κοινή γνώμη και προσπαθώντας να ασκήσουν πίεση στην Δικαιοσύνη.
Όσο για τις ατυχείς δηλώσεις του κ. Υπουργού Υγείας "περί μακελειού" που (υπό την κάλυψη της βουλευτικής ασυλίας) άπτεται της πρόκλησης σε τέλεση πλημμελήματος, θα ήθελα να του πω ας ασχοληθεί με το Νοσοκομείο της Ρόδου, που έμεινε χωρίς πετρέλαιο θέρμανσης και αναλώσιμα υλικά για να τα χορηγήσει τελικά η Μ.Κ.Ο., ας ασχοληθεί με το Νοσοκομείο Σύρου, όπου οι συγγενείς ασθενών μεταφέρουν ηλεκτρικές θερμάστρες για να τους ανακουφίζουν. Ακόμη ας ασχοληθεί με το μερίδιο από την συλλογική ευθύνη που αναλογεί για την "αποπροστασία" του πολίτη από την αύξηση της εγκληματικότητας (απότοκο πολιτικής τακτικής).
Όσοι διαχρονικά ασκώντας εξουσία, μας έφθασαν σ' αυτή την κατάσταση, που οδήγησαν εκατοντάδες νέων στην ανεργία στερώντας τους το όνειρο και την ελπίδα στη ζωή, δεν πρέπει να προκαλούν και δεν έχουν καμία θέση ανάμεσά μας. Αποδόμησαν από την παιδεία τις ανθρώπινες αξίες, το ήθος, την ειλικρίνεια, την καλοσύνη, την αγάπη, καλλιεργώντας τ'αντίθετα, προβάλλοντας και υπερασπίζοντας το εγώ τους αντί το εμείς (την ενότητα), αυξάνοντας την απληστία και όχι το μέτρο (κατά την Αριστότελεια διατύπωση).
Όσον αφορά δικαστές και εισαγγελείς καλό είναι όπου είναι απαιτητικοί με τους άλλους να είναι πρώτα απαιτητικότεροι και αυστηρότεροι με τους εαυτούς τους, το λάθος του άλλου να το συγχωρούν όχι όμως το δικό τους (ώστε να μην το επαναλάβουν), να κάνουν διαρκή αυτοκριτική γιατί όποιος την αφήνει, εγκαταλείπει μια από τις βασικές λειτουργίες της νόησης και στερεί από μια ιδιότυπη με τον εαυτό του διαλεκτική γόνιμη σύνθεσή της. Να γίνονται παρατηρητές αλλά και παρατηρούμενα αντικείμενα συγχρόνως, να εξορθολογίζουν την έρευνα, την ποινική δίωξη, την προσωρινή κράτηση αφού οι υπερβολές αναιρούν το δίκαιο.
Στο δίλημμα των πολιτών "τον νόμο να φοβούμαι ή τον δικαστή" να μην καταλήγουν στο δεύτερο, γιατί αυτό σημαίνει ότι αφήσαμε το δίκαιο να διολισθήσει σε μέσο εκδικήσεως ή αδράνειας και θα μεταβληθούμε έτσι σε Νέρωνες και Ηρόστρατους της Δικαιοσύνης.
Τέλος, οι νομικοί (αλλά και οι συντεταγμένες εξουσίες) να βλέπουμε και να αντιμετωπίζουμε την Δικαιοσύνη, σαν ένα όνειρο που διαρκώς προσπαθούμε να πραγματώσουμε".
3 σχόλια:
Ας δει κάποιος και αυτό
http://parapona-rodou.blogspot.com/2012/01/50.html
Σονόρα
Ισχύει αυτό, Σονόρα, και το είχα διαπιστώσει με τα ίδια μου τα μάτια πριν από 2 χρόνια. Τα αντίστοιχα ελάχιστα ένσημα για τον Έλληνα άνεργο (προκειμένου να μπορεί να θεωρήσει το βιβλιάριο υγείας) είναι 20 περισσότερα νομίζω. Ξέρεις γιατί συμβαίνει αυτό;
Στην Ελλάδα δρουν πλήθος εξαιρετικά οργανωμένων ανθρώπων (οργανωμένων μέχρι και σε ΜΚΟ δηλαδή με τα λεφτά του Έλληνα φορολογούμενου) οι οποίοι δρουν κατά του ίδιου του λαού, τάχα μου στο όνομα κάποιων άλλων. παπάρια μάντολες, κοινώς. Για τον Έλληνα δεν υπάρχει κατακραυγή αν δεν μπορεί να θεωρήσει βιβλιάριο υγείας. Για τον λαθρομετανάστη όμως εξαντλείται ολόκληρη η... "ανθρωπιά" που έχει κάποιος μέσα του.
Θες να σου πω και κάτι άλλο που το έχω πρόχειρο επειδή έτυχε να το συζητάω πριν λίγες μέρες με κάποιους σχετικούς με το θέμα ανθρώπους; Παρατήρησε αν θα βρεις Έλληνα να εργάζεται σε βανζινάδικο 9για να σου φέρω ένα απλό παράδειγμα). Αυτό γίνεται λόγω των μειωμένων ενσήμων που απαιτούνται. Και εδώ ποιος φταίει πάλι; Μα φυσικά εμείς και πιο συγκεκριμένα ο εργοδότης ο οποίος βλέπει ότι ο Έλληνας του έρχεται πιο ακριβός και παίρνει αλλοδαπό με χειρότερες συνθήκες. Κάπως έτσι φτάνουμε στα υψηλότατα ποσοστά ανεργίας (στα οποία οι αλλοδαποί δεν συμμετέχουν τόσο πολύ μιας και τον τελευταίο ένα χρόνο έχουν σηκωθεί κι έχουν φύγει. Μαλάκες ήταν να κάτσουν; Και το ξέρω αυτό επειδή στην περιοχή μου υπάρχουν αρκετοί και κόβω κίνηση), κάπως έτσι φτάνουμε στους εξεφτελιστικούς μισθούς και στη μαύρη εργασία. Άσε, είναι μεγάλη πληγή το θέμα.
Αυτό που μου κάνει τη μεγαλύτερη εντύπωση όμως είναι το πως είναι δυνατόν να μην γίνονται αντιληπτά τέτοια φαινόμενα από τον κόσμο. Σε λίγο καιρό που δεν θα μείνει ρουθούνι (διότι είναι εμφανές ότι προς τα'κεί πάει το πράγμα) τότε ξαφνικά όλοι θα ξανανακαλύψουν την Αμερική.
Από λόγια έχουμε χορτάσει, από πράξεις πεινάμε.
Δημοσίευση σχολίου